Aby dobrać rozmiar majtek należy zmierzyć dokładnie obwód bioder w najszerszym miejscu. Następnie zaglądamy do tabeli wymiarów i sprawdzamy, który rozmiar jest najbliżej tym wymiarom. Poniższa tabela pozwoli nam ustalić, jaki rozmiar majtek nosimy. Dla przykładu, mając 93 cm w biodrach należy wybrać rozmiar S.

Po lekturze TEGO tekstu wiecie już, że nie ma uniwersalnego i najlepszego dla wszystkich maluchów momentu na rozpoczęcie odpieluchowania. To jednak wam drogie czytelnicze harpie nie wystarczy! Chcecie więcej! Chcecie wiedzieć czy jest jakaś złota metoda odpieluchowania, która jest szybka, skuteczna i niesie ze sobą niewielkie ryzyko negatywnych konsekwencji. Jest? Zobaczmy. Generalnie jeżeli pominiemy zupełnie odpieluchowanie niemowląt to zostają nam do wyboru dwie podstawowe metody – zorientowana na dziecko i zorientowana na rodzica. Najlepiej przebadaną naukowo metodą w której to zdanie rodzica jest najważniejsze jest metoda Azrin i Foxx (AF). Jej celem jest szybkie nauczenie dziecka samodzielnego korzystania z toalety. Trening zaczyna się w okolicach 20 miesiąca życia i średnio trwa… 4 godziny [1] . Brzmi kusząco prawda? Niestety jest haczyk. Tak spektakularne efekty osiągamy jedynie wtedy gdy odpieluchowanie przeprowadza spec od tej metody. Co więcej metoda jest raczej agresywna i w niektórych badaniach wykazano, że w trakcie odpieluchowania metodą AF u części dzieci pojawiają się ataki furii co oczywiście budzi wątpliwości czy metoda ta nie jest dla dziecka zbyt obciążająca i nie niesie ze sobą negatywnych konsekwencji emocjonalnych. Nie dysponujemy co prawda badaniami, które by badały i ewentualnie potwierdzały tę hipotezę niemniej doświadczenie uczy, że wszystko co jest na siłę przynosi więcej szkody niż pożytku. Dlatego też pomimo braku dowodów naukowych Amerykańska Akademia Pediatryczna (AAP), a także cała masa innych mniej lub bardziej tajnych stowarzyszeń eksperckich z całego świata wciela tutaj w życie zasadę „po pierwsze nie szkodzić” i opiera zalecenia dotyczące odpieluchowania na metodach zorientowanych na dziecko, czyli przede wszystkim na metodzie Brazeltona. Na czym polega ta metoda? Na wsłuchaniu się w dziecko i podążaniu za nim, za jego możliwościami i chęciami. Jeżeli dziecko wyraźnie buntuje się przeciw odpieluchowaniu – odpuszczamy i dajemy mu spokój na miesiąc czy dwa. W momencie w którym maluch zacznie wyrażać zainteresowanie tematem (lub bardziej życiowo przestanie stawiać opór – przypis mój własny) możemy rozpoczynać proces. Należy przy tym pamiętać, że ta metoda odpieluchowania zajmuje znacznie więcej czasu niż metoda FA i jest tak naprawdę długim i kilkuetapowym procesem który w skrócie można podsumować następująco: Zaznajamiamy dziecko z nocnikiem, pozwalamy mu na nim siedzieć w ubraniu, bawić się i tak dalej przez kilka tygodni aż do czasu gdy dziecko ‚polubi’ się z nocnikiem. Po tych kilku tygodniach pozwalamy dziecku oswajać się z nocnikiem, ale tym razem już z nagimi czterema literami – przy czym robimy to bez zbędnej spiny i presji – odpuszczamy jeśli widzimy, że jest to dla dziecka stresujące. Gdy zauważymy, że dziecko zrobiło kupę/siku do pieluchy sadzamy je na nocnik a zawartość pieluchy (czyli de facto tylko nr 2) wrzucamy do nocnika tłumacząc dziecku, że jej miejsce jest w nocniku. Kiedy zacznie nam się wydawać, że dziecko rozumie te kwestię zaczynamy co jakiś czas wysadzać malucha na nocnik (ale znowu bez spiny i bez zmuszania dziecka do długiego przesiadywania na nocniku ani do wysiłku by wycisnęło z siebie choć kroplę moczu!) Pozwalamy dziecku na pewne – najpierw krótkie potem coraz dłuższe – okresy czasu swobodnego biegania po domu bez pieluchy i zachęcamy do tego by w tym czasie załatwiało swoje potrzeby do nocnika. Każdy z tych etapów oczywiście trochę trwa i trzeba się nastawić, że cały proces zajmie nam parę ładnych miesięcy. Dokładniej rzecz ujmując oryginalna praca z wytycznymi dotyczącymi odpieluchowania mówi, że w przypadku większości dzieci proces można rozpocząć w wieku 24 miesięcy, w wieku 30-36 miesięcy większość dzieci będzie odpieluchowana w ciągu dnia, natomiast w wieku 36-48 miesięcy większość będzie odpieluchowana także w nocy. Gdyby ktoś miał wątpliwości to dodam tylko, że większość nie znaczy wszystkie 😉 [2]. Niezależnie jednak od tego jak długo proces ów będzie trwał musicie być świadomi tego, że kiedy zakończenie procesu wydaje się wam być tuż-tuż i macie ochotę wszem i wobec odtrąbić sukces opieluchowania może się okazać, że dziecko na nocnik się obrazi i nomen omen wypnie odmawiając korzystania z tego jakże uroczego kawałka plastiku. Natenczas nie panikujcie. To normalne i zdarza się u pewnego odsetka dzieci [3]. Warto też pamiętać, że jeszcze wiele miesięcy po już faktycznym sukcesie mogą się zdarzać wypadki. Ważne jest by wówczas nadal postać ciepłym, empatycznym i entuzjastycznym wobec nocnika rodzicem. Nie karać, nie krzyczeć, nie irytować się – choć wiem, że ta sytuacja może was frustrować. Nie karać, nie krzyczeć, nie upokarzać, nie naciskać – powinno się zresztą wyryć na każdym nocniku. Bo choć eksperci nie są zgodni co do tego kiedy powinno się dziecko odpieluchować – to jednak znakomita większość z nich zgadza się że stosowanie kar, przymusu i przemocy (tej emocjonalnej vide zawstydzanie też!) w trakcie tego procesu jest złe i prowadzi do jego wydłużenia i zwiększenia ilość wpadek, co więcej może mieć także długofalowe negatywne konsekwencje emocjonalne i fizjologiczne. Jeżeli więc czujesz, że zaraz wybuchniesz (a masz prawo tak czuć – wiem bo też odpieluchowywałam dziecko i ścieranie siuśków z podłogi po raz setny czasem doprowadza do białej gorączki) po prostu wyjdź do drugiego pokoju i ochłoń. AAP podkreśla zresztą, że odpieluchowanie jest procesem w trakcie którego najczęściej dochodzi do nadużyć zwłaszcza tych emocjonalnych ze strony rodzica. Dzieje się tak ponieważ rodzice często przeceniają możliwości rozwojowe dziecka w związku z czym niesłusznie interpretują wpadki i ewentualny opór malucha jako umyślne nieposłuszeństwo i krnąbrność. Tymczasem jeżeli spojrzymy na umiejętności jakich nabywa dziecko od czasu swoich narodzin do czasu aż nauczy się kontrolować swoje potrzeby fizjologiczne to najtrudniejszą do ogarnięcia umiejętnością jest… kontrolowanie potrzeb fizjologicznych i żadne raczkowanie, chodzenie, mówienie, samodzielne spożywanie posiłków ani nic innego nie może się z tym równać. Podsumowując – nie ma uniwersalnej recepty pokazującej krok po kroku jak odpieluchować dziecko. Tak długo jak odpieluchowanie będzie łagodnym i nie powodującym stresu procesem tak długo nie powinno wyrządzić dziecku krzywdy. Natomiast poniżej znajdziecie kilka innych wskazówek z różnych naukowych i eksperckich źródeł, które pomogą wam zaplanować proces odpieluchowania: dzieci uczą się przez naśladowanie – pozwól więc dziecku iść ze sobą do toalety by zobaczyło co robisz i zainteresowało się tematem. Bardzo dobrze na motywację dziecka do odpieluchowania działa też obserwowanie innych dzieci dlatego jeżeli masz na podorędziu jakieś znajome dziecko, które nie krępuje się by pokazać Twojemu maluchowi jak korzysta z nocnika to wykorzystaj swoją szansę. kup nocnik a nie nakładkę na sedes – dziecko musi mieć możliwość wygodnego postawienia stóp na podłodze kiedy się wypróżnia – jeżeli nogi będą zwisały swobodnie w powietrzu dziecku będzie trudniej kontrolować zwieracze [4, 5] lepiej by chłopcy zaczynali naukę korzystania z nocnika od siadania na nim ponieważ część chłopców którzy byli od początku uczeni sikania na stojąco odmawia potem siadania przy wypróżnieniu, co jak się domyślacie generuje pewne problemy natury technicznej [6] nie każ dziecku się wytężać by za wszelką cenę wysikało kropelkę moczu lub zrobiło kupę bo może to spowodować problemy z pęcherzem i zwieraczami [7, 8]. nie zmuszaj dziecka do przesiadywania na nocniku – jeżeli maluch chce wstać pozwól mu na to eksperci nie są zgodni co do tego czy rodzice powinni narzucić pewien rutynowy rytm sadzania na nocniku (czyli wysadzać malucha w określonych porach dnia lub po pewnych aktywnościach np. zawsze po wstaniu, śniadaniu, powrocie z placu zabaw, przed drzemką itd.). Niektórzy pediatrzy w tym sam Brazelton uważają, że wszystkie sesje nocnikowania powinny być inicjowane przez dziecko, natomiast niektórzy twierdzą, że wprowadzenie rutyny pomaga dziecku w procesie [9] i w dodatku przeciwdziała infekcjom układu moczowego [10]. W związku z tym to czy wprowadzicie rutynę czy zdacie się w pełni na dziecko leży tak naprawdę w waszej gestii. spora część dzieci boi się odgłosu spłuczki i tego, że po spłukaniu kupa zniknęła w odmętach wody klozetowej (wiele dzieci boi się że ubikacja także je kiedyś pochłonie, a dodatkowo część maluchów traktuje wydaliny jak integralną część swojego ciała z którą czują się związane emocjonalnie…) dlatego jeżeli maluch wyraża taką chęć to pozwól mu od początku spłukiwać wodę i postaraj się w prosty sposób wyjaśnić meandry kanalizacji i ludzkiej fizjologii [11]. Czasem w oswojeniu się ze strachem pomaga spłukiwanie samego papieru toaletowego nie wyrażaj się o stolcu i moczu brzydko czyli np. nie określaj ich jako śmierdzące – wykazano, używanie określeń tego typu zwiększa prawdopodobieństwo że dziecko będzie wstrzymywało stolec [12]. U nas był po prostu pan kupa i grzecznie salutowano mu na pożegnanie. spraw by odpieluchowanie i korzystanie z nocnika nie było nudziarstwem tylko fajną zabawą – my mieliśmy masę książeczek okołonocnikowych, śpiewaliśmy nocnikowe-wymyślane piosenki i wymyślaliśmy inne tego typu porywające rozrywki. Niemniej zachowaj przy tym zdrowy rozsądek i nie daj dziecku odczuć że odpieluchowanie jest aktualnie sensem jego egzystencji – nie od dziś wiadomo, że robienie czegokolwiek pod presją jest do kitu upewnij się, że stolec malucha nie jest bardzo twardy – jeżeli jest wprowadź do diety dziecka więcej błonnika i pamiętaj o odpowiednim nawodnieniu [13] dziecku łatwiej jest rozpoznać potrzebę wypróżnienia niż potrzebę oddania moczu więc nie bądź zdziwiony jeżeli kontrola nad pęcherzem przyjdzie dużo później niż kontrola zwieracza odbytu [14] nie porównuj swojego dziecka z dziećmi sąsiadki i wnuczkami ciotki klotki – z nimi i tak nie wygarasz bo ich dzieci zawsze szybciej siedzą, jedzą, przesypiają noce, raczkują, chodzą i stają na głowie. Odpieluchowują się też wcześniej. Dlatego wyluzuj i pogódź się z tym, że jesteś najbardziej nieudolną matką świata, a potem zaparz sobie herbaty, otwórz czekoladę i ze spokojem i dumą obserwuj jak Twoje dziecko staje się coraz bardziej świadome siebie i swojego ciała robiąc małe kroczki, które razem składają się na milowy krok do samodzielności małego człowieka. ps. i tak jeszcze długo, długo będziesz musiał asystować dziecku w toalecie – magiczną umiejętność podcierania się dzieci nabywają (średnio rzecz jasna) około 45 miesiąca życia [15]. Zdjęcie zmieniono

Zauważ, że NIE MÓWISZ jej tego słowami, bo jak wiadomo, gdy tylko wyjawisz dziewczynie uczucia, to zabijasz tajemniczość i zostaniesz odrzucony. Podobnie, jak przy wolnej dziewczynie zamiast coś mówić o swoich uczuciach, to lepiej jest DZIAŁAĆ, czyli pocałować dziewczynę w usta.

jak zdjąć majtki dziewczynie