czy psy mają rzęsy
Czy niewidome psy potrzebują kropli do oczu? MIT: Niewidome psy kosztują więcej i/lub niewidome psy nie są zdrowe. Rzeczywistość: Niektóre niewidome psy mogą kosztować więcej, ponieważ mogą wymagać zabiegu usunięcia oczu lub kropli do oczu, ale wiele psów, niewidomych lub innych, ma coś, na co ostatecznie będą potrzebować
Heterochromia oczu polega na różnym zabarwieniu tęczówek u psa. Czworonogi z tą cechą mają zazwyczaj jedno oko brązowe, a drugie – niebieskie. Różne kolory oczu u psa mogą być cechą genetyczną (dziedziczną) lub nabytą na skutek choroby lub urazu. Genetyczna heterochromia występuje najczęściej u psów rasy siberian husky, alaskan malamute, border collie, owczarków szetlandzkich i dalmatyńczyków. Niebieski kolor tęczówki może sprawić, że oko stanie się bardziej podatne na choroby. Dlatego pies z heterochromią będzie wymagał regularnej kontroli okulistycznej. Tęczówki oczu u psa mogą przybierać różne kolory. Najpowszechniejszymi z nich są niewątpliwie brązowy i miodowy, który domowe czworonogi odziedziczyły po swoich przodkach. W niektórych rasach można także powszechnie spotkać oczy niebieskie nadające zwierzakom nietypowy bajkowy wygląd. Zdarzyć się jednak może, że jedna tęczówka psa jest brązowa, a druga – niebieska. Tę cechę nazywa się heterochromią oczu. Dlaczego niektóre psy mają różnokolorowe tęczówki? I czy heterochromia oczu u psa wpływa na jego wzrok? Skąd bierze się heterochromia oczu u psa? Słowo „heterochromia” pochodzi z języka greckiego i oznacza dosłownie „różne kolory”. To zjawisko, w którym tęczówki oczu u psa mają różne barwy. Najczęściej jedno z nich jest brązowe, a drugie – niebieskie. Różnica zabarwienia tęczówek wynika z nierównej ilości obecnych w nich melanocytów – komórek produkujących melaninę, czyli barwnik odpowiadający za kolor nie tylko oczu, lecz także skóry, sierści i pazurów. Dlatego występowanie różnych odcieni oczu u psów jest związane często z umaszczeniem heterochromii oczu u psów Heterochromia oczu u psów ma najczęściej charakter dziedziczny, czyli jest przekazywana czworonogowi w genach od rodziców. Wrodzona pojawia się zazwyczaj u zwierząt o umaszczeniu marmurkowym, dereszowatym i z białymi łatami na głowie. Może przybierać trzy różne formy: pełną – cała tęczówka oka psa różni się kolorem od drugiej; częściową – tylko fragment jednej z tęczówek jest niebieski; centralną – zmiana koloru tęczówki dotyczy tylko jej środka okalającego źrenicę. Innym rodzajem tej przypadłości jest heterochromia nabyta na skutek choroby, w wyniku której dochodzi do mechanicznego uszkodzenia oka. Jedną z przypadłości mogącej wpłynąć na barwę tęczówki u psa jest entropium, w którym oko jest drażnione przez rzęsy na wywiniętej do środka powiece. Utratę pigmentu mogą spowodować także stany zapalne, urazy i niektóre podawane zwierzakowi leki. Jakie rasy mogą mieć różnokolorowe oczy? Różnokolorowe oczy to cecha kojarząca się najczęściej z rasami północnymi, takimi jak siberian husky czy alaskan malamute. Jednak genetyczna heterochromia wystąpić może także u innych psów o umaszczeniu marmurkowym, dereszowatym lub łaciatym. Wśród czworonogów z jednym okiem niebieskim przeważają takie rasy, jak border collie, owczarek szetlandzki, owczarek australijski w typie amerykańskim, australian cattle dog, dalmatyńczyk, dog niemiecki o umaszczeniu arlekin czy catahoula leopard dog. Jednak heterochromia może pojawić się sporadycznie także u jamników, shih-tzu i wszelkiej maści kundelków. U niektórych ras różnokolorowe oczy są traktowane jako wada, która wyklucza danego psa z dalszej hodowli. Czy heterochromia powoduje problemy ze wzrokiem u psa? Genetyczna heterochromia oczu u psów rzadko powoduje problemy ze zdrowiem. Niebieska tęczówka pozbawiona ochronnego pigmentu może być jednak nieznacznie bardziej narażona na szkodliwe promieniowanie UV, co zwiększa ryzyko nowotworów oka u psa. Jedno niebieskie oko może też być związane z wystąpieniem jednostronnej głuchoty u czworonoga. Melanina bierze bowiem udział w kształtowaniu się struktur ucha u psów, a jej brak może spowodować wady rozwojowe skutkujące całkowitą lub częściową głuchotą. Dlatego czworonogi o różnokolorowych oczach powinny przechodzić regularne badanie wzroku. We wczesnym szczenięctwie zaleca się także badanie słuchu metodą BAER. Nabyta heterochromia pojawiająca się u dorosłego psa jest natomiast wynikiem problemów zdrowotnych. Nieleczone dolegliwości mogą skutkować stanami zapalnymi, zwiększonym ciśnieniem w oku, a nawet całkowitą utratą wzroku. Każda zmiana tęczówki u dorosłego psa powinna być więc wskazaniem do dokładnego przebadania zwierzęcia u okulisty. MAMY DLA CIEBIE PREZENT! Zapisz się do newslettera i już teraz odbierz za darmo e-book „50 ras w sam raz do kochania” Podziel się tym artykułem:Aleksandra ProchockaSpecjalista do spraw żywienia psów, zoopsycholog, wolontariusz w Schronisku na Paluchu. Absolwentka studiów magisterskich na Wydziale Nauk o Zwierzętach, SGGW. Najlepsze psy dla seniorów będą czułe, posłuszne i mało wymagające. Jak psy mogą pomóc seniorom. Kupienie lub zaadoptowanie psa może być najlepszą decyzją, jaką może podjąć senior. Badania pokazują, że starsi dorośli, którzy mają psy, chodzą średnio o 22 minuty więcej dziennie niż osoby bez psów. Distichiasis - podwójne rzęsy, trichiasis - potrójne rzęsy Jest to wrodzona wada powieki polegająca na tym, że zamiast jednego rzędu rzęs, wystepują dwa wyraźnie widoczne rzędy rzęs lub dodatkowe, pojedyncze rzęsy usytuowane przyśrodkowo od strony oka. Rosną one w kierunku gałki ocznej lub wyrastają w miejscu, w którym rosnąć nie powinny, tzn. w bezpośredniej bliskości rogówki. Stopień uciążliwości tej anomalii dla psa zależy od miejsca wyrastania wadliwych rzęs oraz od ich ilości. Czasem oprócz prawidłowo usytuowanego rzędu rzęs, wyrastającego z brzegu powieki, widoczny jest pełny drugi rząd, czasem są to tylko nieliczne rzęsy, rosnące przyśrodkowo, od strony gałki ocznej. Jeśli te dodatkowe rzęsy są krótkie i delikatne, pies może nie odczuwać żadnego dyskomfortu. Jeśli jednak jest ich dużo, a do tego są długie, twarde i skierowane w stronę oka, ich końce mogą się stykać z powierzchnią rogówki i nieustannie ją drażnić. Dla psa jest to bardzo męczące, oko boli i łzawi, pojawia się stan zapalny a po pewnym czasie dochodzi do uszkodzenia i owrzodzenia rogówki. Pies pogarsza sytuację trąc oko łapą. Problem pojawia się częściej na górnej niż na dolnej powiece i może dotyczyć jednego lub obu oczu, Szkic po lewej pokazuje distichiasis - czyli dwurzędowość rzęs, natomiast po prawej trichiasis - trzyrzędowość rzęs. Odmianą distichiasis są rzęsy ektopowe (szkic poniżej), które rosną przez spojówkę powieki, wewnątrz płytki tarczkowej i uszkadzają nabłonek rogówki. Tak to wygląda na zdjęciu: Rzęsy ektopowe Dla psa najbardziej dokuczliwa jest dwurzędowość - distichiasis, przy której rzęsy zamiast na zewnątrz nachylają się w kierunku rogówki, drażnią ją i kaleczą. Pojawiają się one także na dolnej powiece, gdzie zazwyczaj nie występują. Bardzo podobne obrażenia obserwuje się w przypadku rzęs ektopowych. W trichiasis rzęsy są wprawdzie prawidłowo osadzone, ale nachylają się w stronę rogówki. U niektórych psów zdarzają się również nadmiernie zgrubiałe fałdy owłosionej skóry, np. u nasady nosa pekińczyków lub na czole shar pei, które dotykając gałki ocznej powodują jej podrażnienie. Objawy Pierwszą oznaką nieprawidłowości w ustawieniu rzęs jest łzawienie, które po pewnym czasie powoduje przebarwienia, szczególnie widoczne u psów o jasnej sierści. Pojawia się częste mruganie i kurczenie powiek. Pies usiłuje sobie sam z tym radzić pocierając oko łapą lub trąc nim o różne przedmioty, co nie przynosi mu ulgi, natomiast zwiększa przekrwienie oraz podrażnienie spojówek i prędzej czy później prowadzi do uszkodzenia rogówki. Jest to stan, który wymaga bardzo pilnej konsultacji lekarza okulisty. Zwlekanie z wizytą może doprowadzić do owrzodzenia rogówki, a w skrajnych przypadkach nawet do częściowej lub całkowitej utraty wzroku. Diagnoza Stwierdzenie nieprawidłowości w ustawieniu rzęs nie jest trudne. Oglądanie ich przy dobrym świetle i w odpowiednim powiększeniu pozwala na ustalenie stanu faktycznego oraz możliwości i sposobu leczenia. Jeśli pies jest spokojny nie ma potrzeby podania środka uspokajającego. Badanie jednak z reguły wykracza poza podstawowe schorzenie, bo niezwykle rzadko się zdarza, by w czasie, kiedy pies sam próbował sobie z nim poradzić, nie doszło do dodatkowych obrażeń. Leczenie Najprostsza metoda, jaką jest wydepilowanie nieprawidłowo rosnących rzęs, nie zdaje egzaminu, ponieważ po zaledwie kilku tygodniach zaczynają odrastać. Pozostaje więc leczenie chirurgiczne. Obecnie zarówno w przypadku dwurzędowości jak i trójrzędowości rzęs stosuje się głównie dwie metody: elektroepilacji i kryoepilacji. Pierwsza z nich stosowana jest w przypadku usuwania pojedynczych, lub niewielkiej liczby wadliwych rzęs, natomiast druga polega na ich wymrażaniu i wykorzystywana jest wtedy, kiedy do usunięcia jest ich bardzo dużo. Tego rodzaju zabiegi dają bardzo dobre wyniki, jednak ze względu na cykliczność wzrostu i wypadania rzęs, trzeba je czasem powtórzyć. W przypadku, gdy do usunięcia jest bardzo dużo rzęs, ze względu na możliwość powstania blizn, zabieg wykonuje się w kilku etapach. Zapobieganie Uważa się, że dwurzędowość jest dziedziczna a wysoki odsetek zachorowań wśród przedstawicieli niektórych ras (np. wyżłów weimarskich) zdaje się to potwierdzać. Ponieważ jednak do tej pory żaden ośrodek badawczy na świecie nie przeprowadził kompleksowych badań, które by potwierdziły tę hipotezę, nie ma naukowych podstaw do jej przyjęcia. Ponieważ jednak w miotach po rodzicach obciążonych tą wadą, częściej niz przecietnie pojawiają się dotknięte nią szczenięta, uznano, że zachorowania spowodowane są przez kombinację genów, która na dzień dzisiejszy niestety nie została zdefiniowana. Można więc mówić co najwyżej o skłonności rasowej, ale nie o dziedziczności. Ponieważ nie jest znana przyczyna, nie ma również testów wykrywających nosicielstwo tej choroby. W tej sytuacji zdecydowano, że w celu zapobieżenia tej anomalii, hodowcy nie powinni używać do rozrodu tych osobników, u których stwierdzono ją w stopniu wymagającym interwencji chirurgicznej, a także kojarzyć par hodowlanych, jeśli u obojga przyszłych rodziców wystąpiły widoczne objawy tej choroby. Oznacza to, że co najmniej jedno z rodziców powinno mieć potwierdzony badaniami atest, że jest wolne od tego schorzenia. Zmniejsza to wprawdzie możliwość wystąpienia wady u potomstwa, ale całkowicie jej nie eliminuje. Czy psy mają 43 zęby? Liczba zębów dorosłego psa. Dorosłe psy mają w pysku 42 stałe zęby, w porównaniu do normalnych 32 zębów człowieka. Ich górna szczęka, zwana szczęką, ma 20 zębów, a dolna, zwana żuchwą, ma 22 zęby. W zaktualizowanej na 2019 rok wersji „Do Dogs Cry” badamy psie emocje i przyglądamy się, jak nasze laboratoria pokazują nam, jak się czują. Jeśli jesteś właścicielem psa, na pewno rozumiesz że Twój pies ma uczucia. Badania coraz częściej potwierdzają pogląd, że psy doświadczają szeregu emocji. Badanie z 2016 roku wykazało, że psy potrafią rozpoznawać emocje nie tylko u innych psów, ale także u ludzi. Ponadto wielu właścicieli psów opowiada historie o swoich psach, próbując je pocieszyć, gdy płaczą lub są zdenerwowane. Podekscytowanie, strach, miłość i złość to niektóre emocje, które Twój pies może odczuwać. Próbując zrozumieć zakres emocjonalny swojego psa i określić jego ogólne potrzeby zdrowotne, możesz się zastanawiać, czy Twój pies czuje smutek i płacze jak człowiek. Ty też możesz bądź ciekawy, czy płaczą z powodu bólu czy choroby. Czytaj dalej, a dowiemy się, czy psy są smutne i czy ronią prawdziwe łzy. Czy psy czują smutek? W przeciwieństwie do ludzi, psy wcześnie dojrzewają emocjonalnie i mają zakres emocjonalny odpowiadający dziecku w wieku od dwóch do dwóch i pół roku. Jeśli znasz małe dzieci , to z pewnością wiesz, że płaczą. Jak małe dziecko, psy odczuwają takie emocje jak strach, niepokój, złość i podejrzliwość. Wiemy teraz, gdy psy doświadczają szerszego zakresu emocji, niż wcześniej sądzono. Te emocje są ściśle związane ze smutkiem. Jednak bardziej złożone emocje, takie jak wstyd i poczucie winy, nigdy nie rozwijają się u psów. Zatem psy nie odczuwają smutku tak jak ludzie. Rozpacz, wyrzuty sumienia, depresja, przygnębienie i nieszczęście to kilka słów, których możesz użyć, aby opisać swój własny smutek. Ale jeśli chodzi o Twojego psa, stres, niezadowolenie i niepokój są lepszymi opisami. Czy psy płaczą, gdy są smutne? Kiedy pies jest smutny, możesz zobaczyć charakterystyczne oznaki, że jest zdenerwowany. Według Amerykańskiego Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt (ASPCA), psy mają specyficzne typy mowy ciała, które mogą ci powiedzieć, jak się czują. Chociaż mowa ciała może nie wskazywać bezpośrednio na określone emocje, może ci powiedzieć, czy Twój pies jest zadowolony, przestraszony czy agresywny. Rozluźnione cechy wskazują na zadowolenie. Kiedy pies jest zrelaksowany, pysk psa będzie lekko otwarty, a język wysunięty i może dyszeć. Jego oczy mogą wydawać się prawie zmrużone, a uszy i ogon będą w neutralnej pozycji. W przypadku strachu lub stresu, Twój pies może przyjąć postawę uległą. Oczy będą częściowo zamknięte, uszy będą przypięte do głowy, a ogon będzie między nogami. Możesz również zobaczyć zamknięte usta i pysk skierowany w stronę podłogi. Może się wydawać, że Twój pies kuli się przed Tobą. Kiedy Twój pies jest w niebezpieczeństwie, możesz zauważyć niektóre wokalizacje. Odgłosy stresu obejmują wysokie szczekanie, skomlenie i skowyt. Skowyt, skomlenie i skomlenie mogą również wskazywać, że Twój pies odczuwa ból. Pies z bólem częściej warczy lub gryzie, więc zachowaj ostrożność, jeśli myślisz, że Twój pies może cierpieć. W niektórych przypadkach możesz nawet zauważyć, że Twój psi towarzysz naśladuje ludzkie słowa lub dźwięki. Jest to powszechna taktyka, której Twój pies może używać, aby okazywać uczucia, jeśli wzmocniłeś to zachowanie. Chociaż wszystkie te rzeczy można zauważyć, jest jedna rzecz, której nie zobaczysz – Twój pies płacze łzami. Czy psy mogą płakać? Może chcesz wiedzieć, czy psy mogą płakać? Tak, psy potrafią ronić łzy. Jednak nie płaczą tak, jak my, reagując na emocje. Aby zrozumieć łzy i płacz, pomocne może być przyjrzenie się, jak zbudowane są oczy psa. Psy mają taką samą podstawową budowę oczu jak inne ssaki. Rogówka, soczewka, spojówka i twardówka tworzą różne tkanki w gałce ocznej, tak jak w naszych oczach. Ból oczu może być bardzo niewygodny i być objawem, że coś jest nie tak. Oko znajduje się na orbicie – lub w oczodole —I jest chroniony przez górną i dolną powiekę. Tkanki oka muszą być wilgotne. Wilgoć nawilża tkanki, dzięki czemu oczy mogą płynnie poruszać się w oczodole, a powieki mogą ślizgać się po nich. Wszyscy wiemy, jak nieprzyjemne może być suche oczy, i to samo dotyczy psów. Wilgoć pomaga również w zmywaniu piasku i zanieczyszczeń, które mogą zarysować wrażliwą powierzchnię oka psa. Ludzie mają dość prosty system nawilżania, który obejmuje wydzielanie płynu z gruczołów. Nazywa się je gruczołami łzowymi, gruczołami łzowymi dla ciebie i dla mnie, a każde oko ma jedno. Te gruczoły uwalniają płyn, który jest następnie wypychany na powierzchnię oka za pomocą powiek. Czy łzy psa różnią się od ludzkich łez? Tak, łzy naszego psa różnią się od naszych. Psy mają znacznie bardziej skomplikowane systemy nawilżania i nawilżania oczu. Po pierwsze, trzecia powieka znajduje się w wewnętrznej części dolnej powieki. Ta trzecia powieka lub mrucząca błona to wyraźna struktura, która przesuwa się po oku, aby je chronić. Nawilża również rogówkę przy jednoczesnym zachowaniu wzroku i wytwarza płyn chłonny, który pomaga zapobiegać infekcjom Psy o płaskiej twarzy jak ten buldog francuski są podatne na problemy ze wzrokiem, które powodują łzawienie i łzawienie. Psy mają również trzy rodzaje gruczołów, które nawilżają oczy. Te gruczoły współpracują ze sobą, aby wytworzyć wilgoć potrzebną Twojemu psu, aby jego oczy były zdrowe i funkcjonowały prawidłowo. Czy pies w twoim życie ma kota w swoim? Nie przegap idealnego towarzysza życia z doskonałym przyjacielem. The Happy Cat Handbook – wyjątkowy przewodnik po tym, jak zrozumieć i cieszyć się swoim kotem! Są to gruczoły łzowe, podobnie jak ludzie, gruczoły Meiboma i gruczoły śluzowe. Gruczoły łzowe tworzą wodniste łzy, gruczoły Meiboma wytwarzają tłustą łzę, podczas gdy gruczoły śluzowe wytwarzają śluz. Kiedy twój pies mruga, te trzy mieszają się. Tworzy to gęstszy płyn, który odparowuje dłużej i zapewnia lepszą ochronę oczu. Czy Twój pies płacze? Nie, Twój pies nie płacze ze smutku. Psy nie płaczą, kiedy są smutne. W rzeczywistości , ludzie są jedynymi istotami, które płaczą. Według Scientific American ludzie wyróżniają się nawet na tle innych naczelnych jako jedyne zwierzęta, które płaczą emocjonalnymi łzami. A więc co się dzieje, gdy widzisz łzy psa? , prawdopodobnie jest to problem wymagający as pomoc lekarza weterynarii. W medycynie nadmierne wytwarzanie łez nazywa się łzawieniem. Łzawica to schorzenie, które może być spowodowane chorobą lub wadą wrodzoną. W przypadku wrodzonych wad Twój pies może mieć predyspozycje do łzawienia oczu ze względu na kształt pyska, zwłaszcza oczu i nosa. Nadmierne łzy mogą powodować czerwone lub brązowawe plamy. Wrodzone choroby łzowe są najczęściej spowodowane zawijaniem rzęs, zagięciem powiek do wewnątrz lub wybrzuszeniem samych oczu. Labrador Retriever, Cocker Spaniele, Buldogi, Mopsy i Mastify to tylko kilka ras, które są podatne na tego rodzaju problemy. Inne objawy epifory to: zaczerwienienie strupy lub wydzielina owrzodzenia oczu lub owrzodzenia zapach luźna lub zaogniona skóra wokół powiek zmrużone oczy. Jeśli Twój pies wykazuje te objawy, porozmawiaj z lekarzem tak prędko jak to możliwe. Leczenie należy rozpocząć od razu, aby pies czuł się jak najbardziej komfortowo. Leczenie może być tak proste, jak codzienne stosowanie miejscowego leku lub tak skomplikowane, jak zabieg korekcyjny. Co powoduje łzawienie ? Jeśli problem nie jest spowodowany wadą wrodzoną, problem medyczny może powodować nadmierne łzawienie oczu. Następujące stany mogą powodować nadmierne łzawienie: ciała obce lub zanieczyszczenia w oku infekcje spojówek zapalenie zatok lub ostre infekcje zatok alergie niedrożność dróg łzowych choroby o podłożu immunologicznym. W celu zdiagnozowania przyczyny łuszczenia lekarz weterynarii może potrzebować badań obrazowych w celu wykrycia problemu. W szczególności promieniowanie rentgenowskie może być potrzebne do wykrycia nieprawidłowości w oku. Obrazowanie i badania wizualne mogą być wykonywane przy użyciu barwników kontrastowych, aby pomóc lekarzowi weterynarii rozróżnić struktury oka. W sytuacjach, gdy nie można zastosować prostych testów do zlokalizowania problemu, lekarz weterynarii może zlecić badania krwi, rezonans magnetyczny, lub tomografii komputerowej. W przypadkach, gdy podejrzewa się poważny problem, ale nie można go jednoznacznie zidentyfikować, może być wymagana eksploracja chirurgiczna. Czy psy płaczą – podsumowanie Psy wytwarzają nadmierne łzy z oczu w odpowiedzi na uraz lub infekcja albo z powodu dziedzicznych problemów z anatomią twarzy. Psy nie Nie płacz łzami w odpowiedzi na emocje, takie jak smutek lub strach, lub gdy odczuwają ból. Nie oznacza to, że psy nie odczuwają emocji. Wręcz przeciwnie, ostatnie badania pokazują, że psy doświadczają i rozumieją szereg emocji. Nauczenie się, jak psy wyrażają swoje emocje poprzez język ciała, może pomóc nam je zrozumieć. Jeśli oczy twojego psa wytwarzają nadmierne łzy, prawdopodobnie są obolałe i niekomfortowe, więc zrób to jak najszybciej zbadane przez weterynarza. Czy potrafisz rozpoznać, kiedy Twój pies jest smutny? Myślisz, że twój pies wie, kiedy jesteś smutny? Opowiedz nam o tym w polu komentarzy poniżej. Albuquerque N, Guo K, Wilkinson A, Savalli C, Otta E, Mills D „Psy rozpoznają emocje psa i człowieka” The Royal Society 2016 Morris P, Doe C i Godsell E, „Raporty behawioralne i subiektywne twierdzenia właścicieli zwierząt” Journal of Cognition and Emotion 2007 Założyciel witryny Labrador Pippa Mattinson jest najlepiej sprzedającą się autorką książek The Happy Puppy Handbook, Labrador Handbook, Choosing The Perfect Puppy i Total Recall. Jest także założycielką Gundog Trust i Dogsnet Online Training Program Internetowe kursy szkoleniowe Pippy zostały uruchomione w 2019 r., a najnowsze daty kursów można znaleźć na stronie Dogsnet Mają błony pławne między palcami łap, podobne do tych, jakie możemy zobaczyć u wydr czy bobrów. Dzięki nim pływające psy tej rasy przemieszczają się szybko i sprawnie. Ich podszerstek jest wodoodporny, chroni przed przedostaniem się wody do skóry i utratą ciepła, umożliwiając długie przebywanie w zimnej wodzie. W momencie kiedy nasz pupil ma problemy z oczami, nie jesteśmy w stanie stwierdzić czy to uraz mechaniczny, wirusowa choroba czy wada wrodzona. Warto zapoznać się z tym co może dolegać naszemu psu, dlatego przedstawiamy dziesięć najczęstszych chorób oczu u psów. Kiedy występuje u psa choroba oczu? Wszystkie choroby oczy u psów mają bardzo podobne objawy, tj.: mrużenie oka, łzawienie, pocieranie łapą o chore oko, zaczerwienienie spojówek, światłowstręt, pogorszenie wzroku, utarta wzroku. Dziesięć chorób oczu najczęściej występujących u psów Urazy mechaniczne i ciała obce W przypadku urazów do uszkodzenia może dość podczas zabawy, walk między psami, czy też biegania psa po nieznanym terenie. Najczęściej można zaobserwować mrużenie oka, ból czy krwawienie. W przypadku ciał obcych, w oku może pojawić się właściwie wszystko od źdźbła trawy, piasek, kończąc na cierniach. Wywołują one silny ból i mrożenie. Pies często pociera łapą o oko, aby pozbyć się ciała obcego. Wypadnięcie gałki ocznej Jest to stan który wymaga natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii. Gałka oczna przesuwa się do przodu, wypadając z oczodołu, co powoduje bardzo duży ból. Wrzód rogówki Polega on na przerwaniu ciągłości rogówki oka. Dzielą się na powierzchowne i głębokie. Wrzody rogówki mogą występować przez zapalenie bakteryjne oczu, ciała obce, nieprawidłową produkcję łez. Zapalenie spojówki i trzeciej powieki Objawia się łzawieniem, mrużeniem oka, zaczerwienieniem spojówek i ich obrzękiem. Najczęściej dotyczy obu oczu. Powodem występowania schorzenia może być wirus, bakteria, chlamydia czy też alergia. Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki To schorzenie szerzej opisaliśmy w artykule „Zespół wiśniowego oka – czyli wypadnięty gruczoł trzeciej powieki” – polecamy lekturę. Entropium i ektropium Są to choroby wrodzone. Entropium najczęściej występuje u chow-chow, psów ras brachycefalicznych, shar pei, psów rad olbrzymich. Z kolei ektropum najczęściej dotyka bernardynów, mastifów, retriverów, spanieli, psów gończych. Entropium to sytuacja w której krawędź powieki zawija się do środka, powodując że rzęsy i włosy powieki drażnią rogówkę oka, co wywołuje łzawienie, mrużenie oka, zapalenie lub uszkodzenie rogówki, a także jej perforację. Ektropium to wywinięcie brzegu powieki na zewnątrz, co powoduje odsłonięcie spojówki powieki. Powoduje upośledzenie pracy filmu łzowego oka, co prowadzi do chorób rogówki i pogorszenia widzenia. Skórzak Wada wrodzona, która powoduje że na rogówce lub spojówce znajduje się widoczna skóra z włosami. Grudkowate zapalenie trzeciej powieki Najczęściej chorują na nie psy młode do roku życia. Po wewnętrznej stronie trzeciej powieki występują grudki chłonne, które zaatakowane przez wirusy powiększają się i drażnią rogówkę która znajdującą się bezpośrednio pod nimi. Zaćma Psy również chorują na zaćmę, objawia się niebiesko mlecznym kolorem źrenicy. Jest to choroba przewlekła prowadząca do utraty wzroku. Jaskra Wywołana jest przez wzrost ciśnienia w gałce ocznej, może być spowodowana przez inne choroby oka lub związana z nieprawidłowym kątem przesączania. Choroba objawia się rozszerzeniem źrenicy, powoduje uszkodzenie nerwu wzrokowego, a także silny ból. Zapraszamy do Alphavet Jeżeli zauważyłeś u swojego psa niepokojące objawy, skontaktuj się z nami. Zrobimy wszystko by podczas leczenia czuł się komfortowo i aby szybko wrócił do zdrowia. Czy psy mają 3 zestawy zębów? Kły – są to spiczaste zęby na górze i na dole po obu stronach jamy ustnej, czasami nazywane „kłami”. Te cztery zęby, dwa na górze i dwa na dole, służą do nakłuwania i trzymania się czegoś, dzięki czemu psy są tak dobre w przeciąganiu liny. Oczy są niezwykle delikatnym obszarem ciała, a ich uszkodzenie może prowadzić do poważnych konsekwencji. Zapalenie spojówek u psa może znacząco wpływać na jego jakość życia i utrudniać codzienne funkcjonowanie, dlatego ważna jest szybka konsultacja z lekarzem i wdrożenie leczenia. Czy czerwone oczy u psa oznaczają właśnie tę chorobę? Jakie są najczęściej występujące choroby oczu u czworonogów? Jak wygląda ich leczenie? Czy pewne symptomy powinny być szczególnie alarmujące? Sprawdź, czytając nasz artykuł! Choroby oczu u psa Nieprzyjemne dolegliwości związane z narządem wzroku mogą być konsekwencją różnych chorób. Warto bliżej poznać niektóre ze schorzeń mogących wystąpić u psa: zapalenie spojówek – może przybierać różne formy (przewlekłą, ostrą i nawracającą). Do głównych objawów należy przekrwienie, obrzęk i wydobywająca się wydzielina z oka. Leczenie polega na podaniu leków przeciwzapalnych i rogówki – rogówka jest niezwykle ważna, ponieważ pełni funkcję ochronną. Przyczyną jej uszkodzenia może być uraz mechaniczny. Taki stan może to być bardzo niekomfortowy, a nawet bardzo bolesny dla trzeciej powieki – do głównych zadań trzeciej powieki należy ochrona oka i produkowanie łez. Znajduje się ona w wewnętrznym kąciku oka u psiaków. Zapalenie trzeciej powieki najczęściej dotyka szczeniaki, bo ich układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. To tylko kilka przykładów schorzeń, które mogą dotknąć twojego pupila. Najczęstszym objawem problemów tego rodzaju jest podrażnienie oka i łzawienie. Czy czerwone oczy u psa mają jedną przyczynę? Jaką chorobę mogą sygnalizować? Czerwone oczy u psa i nie tylko. Przyczyny zapalenia spojówek u psa Zaczerwienienie oka i inne dolegliwości mogą być wynikiem alergii, osłabienia układu odpornościowego, różnych wirusów. Przyczyną zapalenia spojówek u psa może być także ciało obce w oku zwierzaka. W wielu przypadkach źródłem uciążliwych dolegliwości są również nieprawidłowo rosnące rzęsy lub podwinięta powieka. Do uszkodzenia oka może dojść również na skutek urazu. Jak widać, nie da się wskazać jednej konkretnej przyczyny, która wywołuje zaczerwienienie oka, łzawienie czy wydobywanie się wydzieliny i inne objawy. Niektóre rasy psów są bardziej podatne na schorzenia oczu, więc warto teraz wskazać symptomy, które powinny skłonić do wizyty u weterynarza. Objawy chorób oczu u psa Zastanawiasz się pewnie, jakie dolegliwości mogą świadczyć o tym, że twój pupil boryka się z chorobą oczu lub uszkodzeniem oka. Otóż objawy, które powinny cię skłonić do wizyty u lekarza weterynarii, to nie tylko czerwone oczy u psa, lecz także między innymi: łzawienie;mętna powierzchnia gałki ocznej;wysięk z oka;mrużenie oczu;suche oko;pocieranie oczu łapkami;wycieranie oczu o różne przedmioty;zaczerwienienie spojówek;opuchnięcie powieki;przebarwienia sierści wokół oczu;unikanie światła;pogorszenie wzroku, które może się objawiać wpadaniem na różne przedmioty;osłabienie;apatia;podwyższona temperatura. Co robić po wystąpieniu objawów? W przypadku wystąpienia takich objawów, trzeba zacząć działać i nie warto bagatelizować problemu. Należy jednak zachować zdrowy rozsądek. Nie powinieneś stawiać diagnozy na własną rękę. Nie należy także bez konsultacji ze specjalistą szukać domowych rozwiązań lub czekać, aż problem sam zniknie. Dlaczego trzeba korzystać ze wsparcia osób, które są wykwalifikowane? Jedynie doświadczony lekarz będzie w stanie wykonać badania, rozpoznać problem i wdrożyć odpowiednio dopasowaną terapię. O sposobach radzenia sobie z problemem piszemy poniżej. Leczenie chorób oczu Jakie są sposoby leczenia zapalenia spojówek i innych schorzeń oczu? Stan zapalny w oku wymaga kontroli i podjęcia odpowiedniego leczenia. Lekarz może zalecić przemywanie oczu specjalnym preparatem. Często stosowane są również krople do oczu z antybiotykiem, a także produkty w postaci maści. Brak podjęcia leczenia może doprowadzić do poważnych zdrowotnych konsekwencji, nawet utraty wzroku u czworonogów. Domowe sposoby, które bardzo często polecane są na różnych forach internetowych, absolutnie nie powinny być stosowane bez konsultacji z lekarzem pracującym w placówce weterynaryjnej. Czerwone oczy u psa mogą wskazywać na poważne schorzenia wzroku. Nie można lekceważyć żadnych objawów, bo może to prowadzić nawet do utraty widzenia przez zwierzę. Przyczyn podrażnienia oczu u pupila może być wiele, od infekcji bateryjnej, wirusowej, po uszkodzenia mechaniczne i alergie. Właśnie dlatego nie warto stawiać diagnozy na własną rękę, bez odpowiedniej wiedzy. Jeśli zauważysz u swojego czworonoga łzawienie, zaczerwienienie oczu, pocieranie oczu łapkami, unikanie światła, apatię i osłabienie, koniecznie skonsultuj się z lekarzem. W niektórych przypadkach wystarczy leczenie specjalnym preparatem takim jak krople, ale czasami niezbędny jest zabieg chirurgiczny. Pamiętaj, by reagować w porę i nie lekceważyć wymienionych symptomów. Wzrok to narząd, który dla zwierząt jest równie ważny, jak dla ludzi!