Tymczasem osoby „zaciągnięte” na odwyk siłą, mogą wykazywać opór, który obniży efektywność leczenia lub całkowicie je uniemożliwi. Przymusowe zgłoszenie na odwyk alkoholowy należy zatem traktować jako ostateczność. Sąd wydaje na nie zgodę, gdy dochodzi do rozkładu życia rodzinnego, demoralizacji osób nieletnich, czy
Osoba chora psychicznie musi wyrazić zgodę na badanie i leczenie psychiatryczne. Zgodnie z prawem jedynie w wyjątkowych sytuacjach i z zastosowaniem odpowiednich procedur może zostać poddana badaniu i leczeniu psychiatrycznemu bez swojej zgody. Badanie przymusowe Osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, bądź nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, może być poddana badaniu psychiatrycznemu również bez jej zgody, a osoba małoletnia lub ubezwłasnowolniona całkowicie - także bez zgody jej przedstawiciela ustawowego. Konieczność przeprowadzenia badania stwierdza lekarz psychiatra, a w razie niemożności uzyskania pomocy lekarza psychiatry - inny lekarz (np. lekarz pogotowia ratunkowego). W razie potrzeby lekarz przeprowadzający badanie zarządza bezzwłocznie przewiezienie badanego do szpitala, z możliwością zastosowania środków przymusu bezpośredniego (przytrzymywanie, przymusowe podanie leków, unieruchomienie); pogotowie ratunkowe, policja oraz straż pożarna są obowiązane do udzielania lekarzowi pomocy na jego żądanie. Leczenie przymusowe Osoba chora psychicznie lub osoba upośledzona umysłowo jest niezdolna do wyrażenia zgody lub stosunku do przyjęcia do szpitala psychiatrycznego i leczenia. Konieczne jest wtedy uzyskanie zgody sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby. W przypadkach nagłych osoba chora psychicznie lub upośledzona umysłowo, niezdolna do wyrażenia zgody lub stosunku do przyjęcia do szpitala psychiatrycznego może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez wcześniejszego uzyskania zgody sądu opiekuńczego. Lekarz przyjmujący tę osobę ma obowiązek, o ile to możliwe, zasięgnięcia pisemnej opinii innego lekarza, w miarę możliwości psychiatry, albo pisemnej opinii psychologa. Następnie kierownik szpitala psychiatrycznego zawiadamia niezwłocznie sąd opiekuńczy właściwy ze względu na siedzibę szpitala, w celu uzyskania zgody sądu na dalszy pobyt tej osoby w szpitalu. Dotychczasowe zachowanie osoby chorej psychicznie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób. O przyjęciu do szpitala w tym trybie postanawia lekarz wyznaczony do tej czynności po osobistym zbadaniu osoby chorej i zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza psychiatry albo psychologa. Zastosowanie przyjęcia w tym trybie wymaga zatwierdzenia przez ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia a następnie zawiadomienia przez szpital sądu opiekuńczego; na podstawie otrzymanego zawiadomienia sąd opiekuńczy wszczyna postępowanie dotyczące przyjęcia do szpitala psychiatrycznego. Dotychczasowe zachowanie osoby chorej psychicznie wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego, O potrzebie przyjęcia orzeka wcześniej sąd opiekuńczy na wniosek małżonka osoby chorej, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę, jak również organu pomocy społecznej. Wniosek do sądu opiekuńczego musi być uzasadniony dołączonym orzeczeniem lekarza psychiatry, wystawionym na podstawie badania, na które osoba chora może stawić się dobrowolnie a w razie uchylania się od badania, na zlecenie lekarza, może być doprowadzona z pomocą Policji. Badanie w uzasadnionych wypadkach może być przeprowadzone w miejscu zamieszkania osoby chorej, Wobec osób, które nie wyrażą zgody na badanie może być zastosowana procedura badania przymusowego. Osoba chora psychicznie jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przewidywanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia. O potrzebie przyjęcia orzeka wcześniej sąd opiekuńczy na wniosek małżonka osoby chorej, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę, jak również organu pomocy społecznej. Wniosek do sądu opiekuńczego musi być uzasadniony dołączonym orzeczeniem lekarza psychiatry, wystawionym na podstawie badania, na które osoba chora może stawić się dobrowolnie a w razie uchylania się od badania, na zlecenie lekarza, może być doprowadzona z pomocą Policji. Badanie w uzasadnionych wypadkach może być przeprowadzone w miejscu zamieszkania osoby chorej, Wobec osób, które nie wyrażą zgody na badanie może być zastosowana procedura badania przymusowego. Sąd obowiązkowo ustanawia adwokata lub radcę prawnego z urzędu, jeżeli postępowanie dotyczy bezpośrednio osoby przyjmowanej do szpitala psychiatrycznego, albo przebywającej w nim, bez jej zgody. Żądanie wypisania z szpitala psychiatrycznego Osoba przebywająca bez swojej zgody w szpitalu psychiatrycznym, również osoba ubezwłasnowolniona, przedstawiciel ustawowy pacjenta, małżonek, rodzeństwo, krewni w linii prostej i osoba sprawująca faktyczną nad nim opiekę mogą żądać wypisania ze szpitala psychiatrycznego. Żądanie takie może być zgłoszone w dowolnej formie; odnotowuje się je w dokumentacji medycznej. W razie odmowy wypisania, osoba przebywająca w szpitalu oraz jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, rodzeństwo, krewni w linii prostej oraz osoba sprawująca faktyczną nad nią opiekę mogą wystąpić do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się ten szpital, o nakazanie wypisania. Wniosek składa się w terminie 7 dni od powiadomienia tej osoby o odmowie wypisania. Wpłacam DAR Jeśli nasz poradnik był pomocny - prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1% podatku na sfinansowanie stypendiów przekazywanych przez nasze Stowarzyszenie dla dzieci w ciężkim stanie klinicznym. Dziękujemy! Publikacja jest finansowana przez Narodowy Instytut Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2014 – 2020 oraz Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030 (nowa wersja, strona w przygotowaniu). Copyright © SPES 1999 - 2022. Wszystkie prawa fragment utworów i informacji zamieszczonych na stronach serwisu "Twoje Prawa" nie może być: rozpowszechniany, udostępniany publicznie, publikowany, kopiowany, reprodukowany, bez względu na formę oraz cel (odpłatnie lub nieodpłatnie), bez pisemnej zgody Stowarzyszenia SPES.
- Policja po mnie przyszła. Miałem was poinformować, jak przyjdą po mnie, by mnie zabrać na odwyk, to was informuję. Policjanci są mili. Zostawili mi telefon. Pozwolili ubrać skarpetki – przekazał. Mężczyzna ma od dłuższego czasu poważne problemy z alkoholem. Związany był z trzema kobietami, z którymi ma czwórkę dzieci.
Mając do czynienia z osobą uzależnioną, najtrudniejszym elementem działań jest zmotywowanie jej do podjęcia leczenia. Nie rzadko pojawia się zaprzeczenie problemu – alkoholik nie zdaje sobie sprawy z powagi swojej choroby, nie bierze pod uwagę konsekwencji i twierdzi, że nie ma żadnych nałogów. W takich sytuacjach osoby najbliższe dążą do przymusowego odwyku. Często to właśnie interwencja osób trzecich, jako ostateczność, może zmienić życie uzależnionej osoby na lepsze. Przepisy prawne Zgodnie z artykułem 24 ustawy z dnia 26 października 1982 r.: „Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego”. Nie ma jednak w polskim prawie żadnych przepisów kierujących każdą osobę uzależnioną od alkoholu na przymusowe leczenie odwykowe. Muszą zaistnieć konkretne, potwierdzone przyczyny. Ile trwa przymusowe leczenie? Zgodnie z przepisami, przymusowe leczenie alkoholizmu ma trwać tak długo, jak wymaga tego sytuacja, jednak nie dłużej niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia. Jak załatwić przymusowe leczenie? Przymusowe leczenie alkoholika jest możliwe tylko w ściśle określonych i sprawdzonych przez sąd sytuacjach. Należy udowodnić, że wskutek nałogu: rozpada się pożycie małżeńskie i życie rodzinne, miejsce ma demoralizacja osób nieletnich, osobie uzależnionej grozi utrata pracy, systematycznie zakłóca się spokój i porządek publiczny. Niemałe znaczenie w przymusowym odwyku ma kodeks prawa rodzinnego, który chroni dzieci i osoby nieletnie przed negatywnym wpływem uzależnień. Jeśli nieustanne picie któregokolwiek z rodziców wpływa na rozwój dzieci, można ubiegać się o przymusowe skierowanie na odwyk. Wniosek mogą złożyć zarówno osoby bliskie jak i rodzina, znajomi, sąsiedzi, nauczyciele czy ktokolwiek inny. Jak wygląda składanie wniosku? W wielu przypadkach wręcz niezbędne bywa przymusowe leczenie alkoholika — jak załatwić jednak wszystkie sprawy? Pierwszym etapem jest zebranie dowodów — mogą to być notatki sporządzone przez funkcjonariuszy policji wskutek zakłócania porządku publicznego, dokumenty potwierdzające utratę pracy, rachunki za alkohol czy opinia psychologa szkolnego. Warto znaleźć kilka osób, które potwierdzą negatywny wpływ alkoholu na osobę uzależnioną. Mogą to być np. świadkowie demoralizacji osób nieletnich, którzy zgodzą się w razie konieczności zeznawać w sądzie. Z wszystkimi dokumentami należy skierować się do prokuratora lub komisji gminnej. Osoby uprawnione rozpatrują wniosek i wysyłają do alkoholika biegłego, który osobiście oceni warunki mieszkaniowe, zachowanie uzależnionego oraz porozmawia z osobami z jego otoczenia. Na tym etapie warto postarać się o dobrowolne leczenie — rozmowa z osobą uzależnioną często przynosi oczekiwane rezultaty i wzmaga jej motywację do terapii. Jeśli tak się nie stanie, biegły wydaje pozytywną opinię, czyli skieruje sprawę do sądu. Sąd dokonuje przesłuchania osoby uzależnionej i na tej podstawie kieruje ją do wybranego ośrodka leczenia uzależnień. Zwykle już biegły dobiera najkorzystniejsze metody lecznicze. Alkoholik nie chce stawić się na przymusowy odwyk Może się również zdarzyć, że mimo decyzji sądu osoba uzależniona nie wstawia się na przymusową terapię. Jak zmusić alkoholika do przymusowego leczenia, gdy nie wykazuje on nawet minimalnych chęci zmian? Otóż sytuacja jest prosta — sąd może zalecić doprowadzenie takiej osoby w docelowe miejsce przez policję. Wówczas funkcjonariusze policji odbiorą alkoholikowi wszystkie przedmioty, które mogłyby spowodować uszkodzenie ciała, zaś gdy alkoholik stanie się agresywny, dopuszcza się jego unieruchomienie. Gdy akurat znajduje się on w stanie nietrzeźwości, na ogół doprowadza się go na izbę wytrzeźwień, a gdy wytrzeźwieje — odprowadza do zakładu leczniczego. Skuteczność przymusowego leczenia Niestety, przymusowe leczenie często bywa nieskuteczne. Dzieje się tak, ponieważ alkoholizm jest poważną chorobą, aby się jej pozbyć, alkoholik musi sam tego chcieć. To właśnie jego motywacja jest gwarancją sukcesu. Gdy ją ma, sam kontroluje swoje czyny, odczuwa wyrzuty sumienia po spożyciu alkoholu, chce poprawić relacje z bliskimi i widzi cel w tym co robi. Ośrodki leczenia uzależnień od alkoholu zwykle są zakładami otwartymi — osoby biorące udział w grupowych czy indywidualnych zajęciach muszą samodzielnie się na nie zgłosić. Alkoholik leczony przymusowo nie stawia się na wyznaczoną godzinę zajęć. A jeśli już przyjdzie, może znacząco utrudniać grupowy proces terapeutyczny. Podsumowując, leczenie przymusowe alkoholizmu jest możliwe, jednak na ogół nie jest zalecane. Powinno stanowić ostateczność, gdy inne metody terapeutyczne zawodzą. W pierwszej kolejności warto porozmawiać z osobą uzależnioną, przedstawić mu konsekwencje działań oraz umówić na prywatną rozmowę z psychoterapeutą. Gdy nic nie pomoże, warto złożyć wniosek o przymusowy odwyk.
Sposobem przetrwania w rodzinie z problem alkoholowym jest ucieczka w świat fantazji, muzyki, własnych zainteresowań. Dziecko takie zazwyczaj jest samotne i uległe, unika kontaktów zarówno z dorosłymi, jak i rówieśnikami. Dziecko we mgle w szkole rezygnuje z wykonywania wielu zadań, nie przejawia woli i chęci inicjatywy.

Małżonka, który w związku z nadużywaniem alkoholu powoduje rozkład życia rodzinnego,demoralizację małoletnich, uchyla się od pracy albo systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny, można zmusić do leczenia. Co do zasady, leczenie odwykowe jest dobrowolne, ale są przypadki, gdy inna osoba, np. małżonek może rozpocząć procedurę leczenia przymusowego. O obowiązku takiego leczenia orzeka sąd. Sąd może zadecydować o podjęciu leczenia w zamkniętym zakładzie odwykowym. Najpierw – wniosek do gminyMałżonek uzależnionego nie może sam złożyć wniosku do także: Gdy małżonkowie nie mogą się porozumiećNajpierw musi zgłosić wniosek w gminie właściwej ze względu zamieszkanie lub pobyt uzależnionego powinien go złożyć wraz z dokumentami, które wskazują na problem alkoholowy współmałżonka do gminnej komisji rozwiązywania problemów najpierw może wydać skierowanie na badanie przez biegłego. Od wyniku takiego badania zależy decyzja komisji co do wniesienia sprawy do sądu. W niektórych przypadkach lekarz wyda orzeczenie o leczeniu poza zakładem wniosek do sądu może także złożyć prokurator. Nakaz leczenia w zakładzie zamkniętym wydaje sądO zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego orzeka sąd rejonowy właściwy według miejsca zamieszkania lub pobytu męża alkoholika. Jest to postępowanie wniosku komisja dołącza zebraną dokumentację wraz z opinią biegłego, jeżeli badanie przez biegłego w ogóle zostało przeprowadzone. W razie gdy gmina nie skierowała uzależnionego na badania sąd zarządza powołanie może orzec o konieczności oddania danej osoby pod obserwację w zakładzie leczniczym na maksymalny czas 6 małżonek nie stawia się na rozprawę bez podania przyczyny lub uchyla się od poddania zarządzonemu badaniu albo obserwacji w zakładzieleczniczym sąd może zarządzić przymusowe doprowadzenie przez poddania się leczeniu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się Forum Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

Jak wysłać kogoś na odwyk alkoholowy? Aby wysłać alkoholika na przymusowy odwyk, trzeba przede wszystkim złożyć odpowiedni wniosek do komisji gminnej ds. profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub pobyt osoby, która ma zostać skierowana do ośrodka odwykowego. Alkoholizm to nadmierne i regularne spożywanie alkoholu, które powoduje uzależnienie psychiczne i fizyczne. W przypadku osób pijących nałogowo można zauważyć wiele zachowań odmiennych od przyjętych norm Polsce z roku na rok zwiększa się liczba osób zmagających się z tym problem. Po alkohol coraz częściej sięgają również nieletni, których organizm jest bardziej podatny na alkoholizm od lat jest wpisany na listę chorób, to nie da się go wyleczyć, nawet jeśli osoba uzależniona przestanie pić. Jednym ze sposobów na walkę z nałogiem jest alkoholowy: dobrowolny lub przymusowyPodjęcie próby wyjścia z alkoholizmu na własną rękę bardzo często kończy się niepowodzeniem. Chory pozostaje trzeźwy tylko przez krótki okres, a potem ponownie wraca do spożywania leczenia odwykowego pacjent musi przejść detoks, czyli całkowicie odstawić alkohol. Następnie zostaje poddany Ośrodek Terapii Uzależnień Dezyderata zaprosił nas do zobaczenia, jak leczenie alkoholizmu wygląda w praktyce. Terapeuci przekonują, że ”w trakcie trwania terapii alkoholowej pacjent przygotowywany jest do spojrzenia na świat z innej perspektywy, bez wspomagania się alkoholem. Alkoholik musi zrozumieć, że alkohol jest dla niego szkodliwy i może bez niego funkcjonować.”Leczenie odwykowe nie musi być w ośrodku zamkniętym. Jednak takie rozwiązanie sprawdza się najlepiej, ponieważ chory ma stałą opiekę i nie jest poddawany pokusie sięgnięcia po alkohol. Ponadto ma możliwość odcięcia się od świata zewnętrznego i skupienia się na szybkim powrocie do zdrowia. Czytaj więcej o odwyku alkoholowym na alkoholik przyzna się do tego, że ma problem może udać się na dobrowolny odwyk alkoholowy. Jest to najskuteczniejszy sposób na wyjście z nałogu, ponieważ chory sam chce walczyć o swoje zdrowie. Jeśli ma w sobie sporo siły i zaparcia to szansa na to, że zostanie wyleczony, znacznie wzrasta. Podczas leczenia alkoholik przechodzi szereg konsultacji z terapeutami i psychologami, którzy pomagają mu zrozumieć gdzie leży podłoże jego choroby i jak sobie z tym bardziej się komplikuje, kiedy alkoholik nie chce się leczyć i nie widzi problemu. W takim wypadku zareagować muszą najbliżsi. Zgodnie z polskim prawem osoba, która nie zaspokaja potrzeb rodziny, demoralizuje nieletnich, notorycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny bądź powoduje rozpad życia rodzinnego, może zostać skierowany na przymusowy odwyk alkoholowy. Na tego typu leczenie może zostać również skierowana osoba, której zachowanie po spożyciu alkoholu negatywny wpływ na społeczeństwo. Decyzję o przymusowym odwyku podejmuje zgłosić kogoś na odwyk alkoholowy?Wielu członków rodziny nie decyduje się na ten krok, ponieważ trwają w błędnym przekonaniu, że skoro chory nie chce się leczyć, to odwyk i terapia nie mają odseparowanie alkoholika od dotychczasowego otoczenia i pokus pod opieką specjalistów zdecydowanie może mu uzyskać wyrok sądu o przymusowym odwyku alkoholowym, dana osoba musi udać się do miejskiej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych. Informację o tym, gdzie ma siedzibę taka komisja, można bez problemu znaleźć w Internecie. Swój wniosek o przymusowe leczenie należy uzasadnić faktami, tj. wykazać, że problem alkoholowy istnieje, a chory wykazuje destrukcyjne zachowania wobec siebie i przyjęciu zgłoszenia komisja przygotowuje wniosek, który kieruje do sądu zajmującego się sprawami rodzinnymi i otrzymaniu wniosku powołani zostaną biegli, którzy specjalizują się w uzależnieniach. To do nich należy wystawienie obiektywnej opinii o chorym, w której muszą wskazać, że jest on uzależniony bądź jego nadużywanie jest szkodliwe jego zdrowia, bądź bezpieczeństwa i spokoju ostatnim kroku sąd podejmuje decyzję o tym, czy alkoholika należy umieścić w placówce sądowym orzeczeniu o odwyku alkoholik powinien stawić się w wyznaczonej placówce, w której przejdzie leczenie. Jeśli jednak tego nie zrobi, to sąd ma możliwość zastosowania środków przymusu, czyli zostaje wezwana policja, która odprowadza chorego do miejsca leczenia. Taka sytuacja może mieć również miejsce, kiedy uzależniony bez przyzwolenia opuszcza placówkę polskiego prawa można mówić o postępach w leczeniu, jeśli alkoholi bierze czynny udział w terapii, pozostaje w trzeźwości i ma świadomość, że jest do miejskiej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych najczęściej składa rodzina. To w głównej mierze najbliżsi najbardziej narażeni są na skutki alkoholizmu. O w obawie o siebie i chorego podejmują ostateczną niektórych przypadkach taki wniosek mogą złożyć również osoby zupełnie obce. Ma to miejsce wtedy, kiedy alkoholik zakłóca porządek spokój i porządek publiczny pod wpływem alkoholu. W tej sytuacji wniosek może złożyć np. dzielnicowy, pracownik miejskiego ośrodka pomocy społecznej, a nawet sąsiad o ile jest pełnoletni.
Warto wiedzieć - baza wiedzy o uzależnieniach - Medjol.pl. ODDZIAŁ DETOKSYKACJI [24/H] 780 140 130. ODDZIAŁ TERAPII UZALEŻNIEŃ [24/H] 780 140 130. TERAPEUTA DYŻURNY OŚRODKA. 510 280 121.
Postępowanie z osobami uzależnionymi od alkoholu Kwestie postępowania z osobami uzależnionymi od alkoholu i procedurę leczenia przymusowego określa ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ( Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473). Zgodnie z art. 24 ww. ustawy osoba nadużywająca alkoholu, która z powodu tego nadużywania powoduje rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, która uchyla się od pracy albo systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny, może zostać skierowana na badanie przez biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego. Kto może skierować osobę na badanie w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu? Na badanie to kieruje gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych, właściwa według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której dotyczy postępowanie. Każdy może zwrócić się do komisji z wnioskiem o skierowanie osoby uzależnionej na badanie. Wniosek winien być należycie uzasadniony oraz zawierać dowody dokumentujące rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylanie się od pracy albo systematyczne zakłócanie spokoju lub porządku publicznego. Jeżeli gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych uzna, że zachodzą przesłanki wymienione w przepisie art. 24 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, wystąpi do sądu rejonowego o zobowiązanie osoby uzależnionej do poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego. Z wnioskiem takim może się również zwrócić do sądu prokurator. Rodzina osoby uzależnionej nie może wystąpić bezpośrednio do sądu z wnioskiem o zobowiązanie osoby uzależnionej do poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego. Zobowiązanie osoby uzależnionej do poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego Sąd w terminie jednego miesiąca od dnia wpływu wniosku powinien przeprowadzić rozprawę. Na rozprawę sąd wzywa osobę uzależnioną i zarządza poddanie osoby uzależnionej odpowiednim badaniom biegłych, o ile nie była wcześniej poddana takim badaniom. W razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na rozprawę lub uchylania się od zarządzonego poddania się badaniu przez biegłego albo obserwacji w zakładzie leczniczym sąd może zarządzić przymusowe doprowadzenie uzależnionej osoby przez policję. Po zakończeniu postępowania dowodowego sąd wydaje orzeczenie w przedmiocie zobowiązania do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. Po uprawomocnieniu się orzeczenia sąd wzywa osobę, w stosunku do której orzeczony został obowiązek poddania się leczeniu odwykowemu, do stawienia się dobrowolnie w oznaczonym dniu we wskazanym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu poddania się leczeniu. Jeżeli osoba nie zgłosi się w tym terminie w zakładzie lecznictwa odwykowego, sąd zarządza przymusowe doprowadzenie przez policję do zakładu leczniczego. Osoba zobowiązana do poddania się leczeniu odwykowemu, związanemu z pobytem w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego, nie może opuszczać terenu tego zakładu bez zezwolenia kierownika zakładu. Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionej przez Panią sytuacji, wyjaśniam, co następuje. Poddanie się leczeniu odwykowemu jest dobrowolne, jednak ustawodawca w celu zapobiegania negatywnym skutkom alkoholizmu przewidział wyjątki od tej zasady. Przymusowe skierowanie na leczenie odwykowe Przymusowe skierowanie na leczenie odwykowe może być spowodowane jedynie ściśle określonymi okolicznościami wymienionymi w art. 24 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Sąd może orzec o przymusowym leczeniu tylko wtedy, kiedy osoba, nadużywając alkoholu, swoim zachowaniem powoduje rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchyla się od pracy albo systematycznie zakłóca spokój lub porządek publiczny. W orzeczeniach sądowych podkreślane jest, że jedynie wystąpienie wymienionych wyżej przesłanek może uzasadnić orzeczenie o przymusowym leczeniu odwykowym (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2007 r., sygn. akt: V CSK 241/07, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 października 1972 r., sygn. akt: III CRN 222/72, uchwała pełnego składu izby cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1986 r., sygn. akt: III CZP 72/85). W Pani sytuacji należałoby rozważyć, czy można by udokumentować istnienie jednej z przesłanek wskazanych w opisanym wyżej przepisie. Jak uzasadnić wniosek do gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych? Wydaje się, że nie jest możliwe udowodnienie, że nadużywanie alkoholu przez Pani rodziców powoduje rozkład Waszej rodziny. Pani i brat nie mieszkacie z rodzicami, zatem swoim zachowaniem rodzice bezpośrednio na Państwa nie wpływają. Z pewnością kłopoty z uzależnionymi rodzicami wpływają negatywnie na Panią i brata oraz na relacje z Państwa bliskimi (małżonkami, dziećmi), nie można jednak uznać tego za bezpośrednią przesłankę prowadzącą do rozkładu rodziny. Zakładam, że są Państwo dorośli, zatem również nie można mówić o demoralizującym wpływie alkoholizmu rodziców na dzieci. Jeżeli udałoby się Państwu uzyskać np. zeznania sąsiadów dotyczące wszczynania awantur przez Pani rodziców pod wpływem alkoholu, ich agresywnego zachowania itd., to mogliby Państwo uzasadniać wniosek do gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych systematycznym zakłócaniem spokoju lub porządku publicznego. Jeżeli jednak, jak Pani wskazała, rodzice, nadużywając alkohol, szkodzą jedynie samym sobie, to obowiązujące przepisy prawa nie dają podstaw do orzeczenia wobec nich obowiązku leczenia odwykowego. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Niestety picie alkoholu wpływa negatywnie nie tylko na osobę uzależnioną, ale także na osoby z najbliższego otoczenia, zatem nic dziwnego, że decydują się one na złożenie wniosku o skierowanie na przymusowy odwyk. Jednak czy takie rozwiązanie jest skuteczne? Dla alkoholików przymusowy odwyk jest po prostu karą. W końcu nie mogą
Ubezwłasnowolnienie alkoholika – co oznacza i kiedy złożyć wniosek do sądu? Uzależnienie od alkoholu to zaburzenie o podłożu. Dobrowolne rozpoczęcie odwyku alkoholowego to najskuteczniejsza forma walki z nałogiem. Polskie prawo pozwala jednak w konkretnych sytuacjach na przymusowe leczenie alkoholika. Ubezwłasnowolnienie również jest możliwe w formie częściowej lub całkowitej. Czy da się ubezwłasnowolnić alkoholika i zmusić go do leczenia?Jak ubezwłasnowolnić osobę uzależnioną od alkoholu?Czy przymusowe leczenie osoby uzależnionej jest tak skuteczne, jak terapia odwykowa podejmowana dobrowolnie? Czy da się ubezwłasnowolnić alkoholika i zmusić go do leczenia? Polskie prawo przewiduje możliwość ubezwłasnowolnienia alkoholika. Jest to możliwe w sytuacji, gdy nałogowiec nie jest w stanie samodzielnie decydować o swoich poczynaniach i zagraża sobie oraz innym. Pozew o ubezwłasnowolnienie alkoholika może złożyć rodzina w pierwszej linii – rodzic, brat lub siostra, partner – żona alkoholika lub mąż albo przedstawiciel określony ustawowo. Żaden z krewnych nie ma możliwości skierowania wniosku o ubezwłasnowolnienie osoby uzależnionej do sądu, gdy posiada innego opiekuna. Dalsza rodzina, osoba bliska, sąsiad, a nawet ktoś zupełnie obcy także może zgłosić problem, ale wyłącznie do prokuratury. Wzór wniosku o ubezwłasnowolnienie alkoholika: powody składania pozwu do sądu – najlepiej udokumentowane ekspertyzami medycznymi,cel ubezwłasnowolnienia,zakres ograniczenia praw alkoholika. Pozytywna decyzja sądu powoduje, że możliwy jest przymusowy odwyk dla ojca, brata czy też małżonka. Inną metodą na zmuszenie do leczenia alkoholizmu jest złożenie sądowego wniosku o przymusowe leczenie alkoholika zgodnie z art. 24. Jest to możliwe, gdy osoba uzależniona od alkoholu negatywnie wpływa na życie rodzinne, demoralizuje dzieci i młodzież, nie wykonuje obowiązków zapewniających godny byt członków rodziny, a także zakłóca spokój albo porządek publiczny. Przeczytaj także: Jak zmusić alkoholika do leczenia? Jak ubezwłasnowolnić osobę uzależnioną od alkoholu? Aby móc ubezwłasnowolnić alkoholika należy udowodnić, że osoba uzależniona zagraża sobie oraz innym i ze względu na nałóg nie jest w stanie samodzielnie decydować o swoim życiu. Rodzina decyduje się na taki krok często, gdy alkoholik popada w długi oraz negatywnie wpływa na komfort swojego życia, jak i domowników. Wniosek o ubezwłasnowolnienie alkoholika można złożyć w każdej chwili w sądzie odpowiadającemu miejscu zamieszkania nałogowca, ale wymaga twardych dowodów. Pozew musi zawierać także podstawowe dane osoby uzależnionej, odpis skrócony aktu urodzenia nałogowca oraz wnioskodawcy, dokumentację lekarską oraz potwierdzenie opłaty sądowej w wysokości 40 zł. Ubezwłasnowolnienie częściowe alkoholika Decyzją sądu osoba uzależniona nie może samodzielnie zawierać żadnych umów prawnych bez zgody opiekuna. Inne czynności również muszą być kontrolowane. Nie dotyczy to jednak sytuacji takich jak np. podstawowe zakupy spożywcze. Postępowanie prowadzone jest w przypadku ludzi, który ukończyli 18 lat. Ubezwłasnowolnienie częściowe również upoważnia do skierowania na przymusowe leczenie. Ubezwłasnowolnienie całkowite alkoholika Wniosek o ubezwłasnowolnienie całkowite alkoholika składa się w przypadku osób niepełnoletnich powyżej 13 roku życia. W treści pozwu o ubezwłasnowolnienie alkoholika muszą być diagnozy i ekspertyzy medyczne, które potwierdzają chorobę psychiczną (również wywołaną przez nałóg). Całkowite ubezwłasnowolnienie stosowane jest u ludzi, którzy nie mogą sami funkcjonować w bezpieczny dla siebie i innych osób, a także podejmować racjonalnych decyzji. Przeczytaj także: Alkoholizm jako powód pozwu do rozwodu z alkoholikiem Ile może potrwać ubezwłasnowolnienie alkoholika? Decyzja sądu wykazująca wymiar ubezwłasnowolnienia alkoholika nie ma określonego terminu. Zawsze można odzyskać swoje prawa, gdy nastąpi poprawa psychicznego stanu zdrowia, a uzależnienie przestanie negatywnie wpływać na życie codzienne. Czy przymusowe leczenie osoby uzależnionej jest tak skuteczne, jak terapia odwykowa podejmowana dobrowolnie? Chociaż prawo polskie w konkretnych przypadkach pozwala na ubezwłasnowolnienie osoby uzależnionej oraz wysłanie na przymusowe leczenie odwykowe, nie zawsze oznacza to efektywną walkę z nałogiem. Dobrowolna terapia antyalkoholowa zawsze jest skuteczniejsza. Kiedy alkoholik jest zmuszony do trzeźwości, może robić wszystko, aby po zakończeniu leczenia alkoholizmu powrócić do codziennego picia piwa, czy też innego alkoholu. Warto rozmawiać z alkoholikiem, przedstawić wszystkie za i przeciw a tym samym wywołać wewnętrzną refleksję.
7nkKx. 455 492 132 453 313 51 92 276 2

przymusowy odwyk alkoholowy dla ojca